|
|||
| درباره پرونده |
طراح و برنامه‌نویس: امیر فکرآزاد [ای‌میل]
طراح لوگو: رضا عابدینی [سایت] [ای‌میل]
نویسندگان:
طراح لوگو: رضا عابدینی [سایت] [ای‌میل]
نویسندگان:
- امیرحسین هاشمی [ای‌میل]
- حامد اوصانلوی [ای‌میل]
- معین فرّخی [ای‌میل]
- حمیدرضا رفعت‌نژاد [ای‌میل]
- طوفان موسوی [ای‌میل]
- کوشا خدابنده‌لو [ای‌میل]
- آیین نوروزی [ای‌میل]
- مصطفی اوصانلوی [ای‌میل]
- ميعاد.ب [ای‌میل]
- اديب فروتن [ای‌میل]
- محدثه [ای‌میل]
- آریا بخششی [ای‌میل]
- آرش آرین [ای‌میل]
- آریا باقر [ای‌میل]
- محمّد میرزاعلی [ای‌میل]
- سپینود ناجیان [ای‌میل]
- علیرضا زارعی [ای‌میل]
- علی حسینی [ای‌میل]
- الف.میم [ای‌میل]
- علیرضا صمدی [ای‌میل]
- محمد میرزایی [ای‌میل]
- شایان جاهد [ای‌میل]
- اشکان خیل‌نژاد [ای‌میل]
- زهرا غمناک [ای‌میل]
- مجید منتظر مهدی [ای‌میل]
- فرانک ادواردز [ای‌میل]
- کسری ایزدفر [ای‌میل]
- هادی نگارش [ای‌میل]
- مریم آرطور [ای‌میل]
- علی فرشچی [ای‌میل]
- مهمان [ای‌میل]
- پرورسیوس [ای‌میل]
- شایان دادبین [ای‌میل]
- حسین فلاح [ای‌میل]
- neutrino [ای‌میل]
|
|||
صندلی عقب  فيل-دو |
 | آیین نوروزی |
۱
عرب‌ها واژه‌ی «طفل» را برای نامگذاری بچه‌ها انتخاب کرده‌اند. شاید هم این انتخاب آگاهانه نبوده و به دلیلی که معلوم نیست کم‌کم اتفاق افتاده باشد. به هر حال «طفل» هیچ سنخیتی با چیزی که از بچه‌ها سراغ داریم ندارد. شاید فقط با کنار هم گذاشتن حرف‌هایی مثل «ق» و «خ» و «ض» بتوان به ترکیبی بدتر از این رسید.
۲
در عربستان دو نوع لباس بچه داریم. لباس‌هایی که از کشورهای دیگر وارد شده‌اند و لباس‌هایی که تولیدی خود عربستان هستند. تولیدی‌های داخلی سعی می‌کنند تا حد ممکن به لباس‌های وارداتی شبیه باشند اما نتیجه معمولاً این نیست. در ایران هم این رقابت را می‌بینیم و این‌جا هم هنوز مرزهای این دو نوع لباس کاملاً مشخصند. یعنی تشخیص این‌که یک لباس متعلق به کدام گروه است کار سختی نیست. وجه تمایز این دو گروه، اغراق است. برای مثال، طراحان داخلی از روی یکی از شخصیت‌های کارتونی کپی می‌سازند و در هر جایی از آن استفاده می‌کنند. وقتی توانسته‌ایم زرافه‌ی روی لباس را دقیقاً کپی کنیم، حیف است که فقط یک‌جا از آن استفاده کنیم. برای همین لباس‌ها پر می‌شود از عکس‌ها و طرح‌های مختلف که بدون کمترین توجهی کنار هم گذاشته شده‌اند. از این‌جا به بعد، سلیقه‌ی بچه‌ها ملاک نیست و نظر بزرگ‌تر‌ها جای آن را می‌گیرد.
۳
معلوم نیست از چه زمانی صورتی نماد دختربچه‌ها و آبی نماد پسربچه‌ها شد. به هر حال این انتخاب با بچه‌ها سازگار بود. یعنی با دنیای فانتزی آن‌ها منافاتی نداشت و مشخصاً بر مبنای همین موضوع شکل گرفته بود. طراحان داخلی از این موضوع استفاده می‌کنند اما سلیقه‌ی بزرگسال‌ها را معیار قرار می‌دهند. صورتی به اغراق‌شده‌ترین وجه ممکن در همه‌ی لباس‌های دخترانه تکرار می‌شود، در حدی که دیگر ربطی به دنیای بچه‌ها ندارد. این صورتی تند بیشتر شبیه سلیقه‌ی بزرگسال‌هاست تا بچه‌ها. اما این تکرار بیش از حد سلیقه‌ی بچه‌ها را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. یعنی احتمالاً الآن همه‌ی دختربچه‌ها از رنگ صورتی کیف و لباسشان راضی‌اند.
نظرات (۲)
عرب‌ها واژه‌ی «طفل» را برای نامگذاری بچه‌ها انتخاب کرده‌اند. شاید هم این انتخاب آگاهانه نبوده و به دلیلی که معلوم نیست کم‌کم اتفاق افتاده باشد. به هر حال «طفل» هیچ سنخیتی با چیزی که از بچه‌ها سراغ داریم ندارد. شاید فقط با کنار هم گذاشتن حرف‌هایی مثل «ق» و «خ» و «ض» بتوان به ترکیبی بدتر از این رسید.
۲
در عربستان دو نوع لباس بچه داریم. لباس‌هایی که از کشورهای دیگر وارد شده‌اند و لباس‌هایی که تولیدی خود عربستان هستند. تولیدی‌های داخلی سعی می‌کنند تا حد ممکن به لباس‌های وارداتی شبیه باشند اما نتیجه معمولاً این نیست. در ایران هم این رقابت را می‌بینیم و این‌جا هم هنوز مرزهای این دو نوع لباس کاملاً مشخصند. یعنی تشخیص این‌که یک لباس متعلق به کدام گروه است کار سختی نیست. وجه تمایز این دو گروه، اغراق است. برای مثال، طراحان داخلی از روی یکی از شخصیت‌های کارتونی کپی می‌سازند و در هر جایی از آن استفاده می‌کنند. وقتی توانسته‌ایم زرافه‌ی روی لباس را دقیقاً کپی کنیم، حیف است که فقط یک‌جا از آن استفاده کنیم. برای همین لباس‌ها پر می‌شود از عکس‌ها و طرح‌های مختلف که بدون کمترین توجهی کنار هم گذاشته شده‌اند. از این‌جا به بعد، سلیقه‌ی بچه‌ها ملاک نیست و نظر بزرگ‌تر‌ها جای آن را می‌گیرد.
۳
معلوم نیست از چه زمانی صورتی نماد دختربچه‌ها و آبی نماد پسربچه‌ها شد. به هر حال این انتخاب با بچه‌ها سازگار بود. یعنی با دنیای فانتزی آن‌ها منافاتی نداشت و مشخصاً بر مبنای همین موضوع شکل گرفته بود. طراحان داخلی از این موضوع استفاده می‌کنند اما سلیقه‌ی بزرگسال‌ها را معیار قرار می‌دهند. صورتی به اغراق‌شده‌ترین وجه ممکن در همه‌ی لباس‌های دخترانه تکرار می‌شود، در حدی که دیگر ربطی به دنیای بچه‌ها ندارد. این صورتی تند بیشتر شبیه سلیقه‌ی بزرگسال‌هاست تا بچه‌ها. اما این تکرار بیش از حد سلیقه‌ی بچه‌ها را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. یعنی احتمالاً الآن همه‌ی دختربچه‌ها از رنگ صورتی کیف و لباسشان راضی‌اند.
نظرات (۲)
چون کسی نگفته؛ من میگم که این نوشته خیلی خوب بود.
مطالب كمي گسسته به نظر ميرسند ولي اينطور نيست! و چون فقط معين گفته من تكرار مي كنم كه: اين نوشته خيلي خوب بود.